Jak odróżnić reklamę od jej parodii? Kiedy pierwszy raz zobaczyłem (półtora miesiąca temu) tę reklamę Sony Bravia myślałem, że to prosta parodia. Widać, że nici nie toczą się po piramidzie, że to zręczny fotomontaż. Takie nieautentyczne. Nawet gdzieś w Sieci trafiłem na informację, że to podróbka. Natomiast na Ads of the World jest cała lista płac tej reklamy. Zatem jest prawdziwa. Taka namiastka spektaklu Bravii zrobiona przez agencję z Singapuru.
Eros i Tanatos, miłość i śmierć kroczą obok siebie. Ale nie w reklamie. Tu może się pojawić tylko pierwszy z nich, najchętniej sprowadzany do prostej erotyki i walki płci, chociażby takiej, jak w kampanii Mobilking. Ta sieć komórkowa to oferta dla sfrustrowanych pantoflarzy, jak sugeruje Tomasz Szlendak w Wyborczej – czyli podąża „królewskim” tropem, sugerowanym przez nas jeszcze przed tygodniem.
Wygoda – to słowo ma wiele odcieni znaczeniowych. Można wbić gwóźdź kamieniem, ale znacznie wygodniej zrobić to młotkiem. Po co planować dla klienta rozmieszczenie billboardów, skoro może on to zrobić sam? Przy okazji agencja tnie koszty i ewentualne późniejsze pretensje, a klient dostaje zabawkę do testowania różnych rozwiązań.
Reklama nowego operatora komórkowego (Mobilking) nie pozostawia złudzeń co do wybranej przez siebie grupy docelowej:
Edukacja, zgodnie ze słowami Andreasa Steinle z Instytutu Prognozowania Przyszłości w niemieckim Kelkheimz, to jeden z megatrendów nadchodzących lat. W gospodarce opartej na wiedzy tworzy się ogromny rynek zarówno na techniki samodoskonalenia, jak i zdobywania nowych umiejętności.
Zazwyczaj, gdy coś zaczyna się spokojnie, oczekujemy jakiejś nagłej zmiany. Może być tak nagła, jak w kampanii napoju energetycznego K-fee, który już samą reklamą dostarcza tyle adrenaliny, że łatwo nam poczuć dosłownie tę wyróżniającą cechę produktu.
Rada Reklamy podsumowała ubiegły rok – skarg było 121, dwie trzecie zgłosiły kobiety, większość dotyczyła reklamy telewizyjnej bądź billboardów, mniej – marketingu bezpośredniego (pewnie się z reklamą nie kojarzy). Mało było skarg na reklamę radiową, choć rekordzistą we wszystkich skargach była akcja „Stop pneumokokom”, a ona w radiu pojawiała się znacznie częściej niż w telewizji.
Marketing to forma dialogu, mniej lub bardziej osobistego. Niestety dialogu nie zawsze da się prowadzić na masową skalę, a znudzeni klienci lubią być traktowani wyjątkowo. Firma musi coś dla nich zrobić.
Niedawno na konferencji Future 2008 Andreas Steinle (dyrektor zarządzający Akademii Prognozowania Przyszłości w Instytucie Prognozowania Przyszłości w niemieckim Kelkheimz) opisując wyraziste megatrendy wyłaniające się spośród gmatwaniny wielu innowacyjnych pomysłów podkreślał szczególną wagę jednego z nich: w gospodarce opartej na wiedzy ogromną rolę odgrywać będzie edukacja – przez całe ludzkie życie. Ta wydawałoby się banalna teza ma swoje głębsze, mniej intuicyjne znaczenie: ludzie są spragnieni wyzwań intelektualnych – podkreślał prelegent. Banalna i bezmyślna rozrywka oczywiście nie…
Myśli ludzkie mają ogromną moc, ale i bezwładność. Gdy wejdą w utarte koleiny stereotypów, trudno je z nich wydobyć. Reklama zazwyczaj jeszcze je dopycha tam kolanem. Czasem jednak podejmuje się odmiennego zadania – inżynierii społecznej z prawdziwego zdarzenia. Tak dzieje się w przypadku kampanii na rzecz aktywizacji niepełnosprawnych oraz zmiany postaw społeczeństwa wobec nich.